یکی از صفات رذیله متعلق به قوه عاقله مکر و حیله کردن است و مراد از آن جستن راههاى پنهاناست براى اذیت رساندن به مردم. براى مکر، مراتب بىنهایت است و اقسام بىغایت، بعضى از آنها چندان مخفی نیستند. ولى بعضى چنان پوشیده و پنهان است که زیرکان به آن بر نمىخورند.
در انجیل «متی» که از همه انجیل ها مفصل تر است در مورد عفّت نگاه و چشم پوشی از نامحرم می نویسد: گفته شده است که زنا مکن! ولی من می گویم که: اگر حتی با نظر شهوت آلود به زنی نگاه کنی، همان لحظه در دل خود با او زنا کرده ای. پس اگر چشمی که برایت این قدر عزیز است، باعث می شود که گناه کنی، آن را از حدقه درآور و به دور افکن. بهتر است بدنت ناقص باشد تا این که تمام وجودت به جهنم بیافتد». (1)