باب الحوائج

توکل به خدا و توسل به خاندان اهل بیت علیهم السلام مایه نجات بشر است

توکل به خدا و توسل به خاندان اهل بیت علیهم السلام مایه نجات بشر است

باب الحوائج

این وب جهت آشنایی با معارف دینی و سیره ائمه معصومین(ع) و شهداء و ایجاد فرصت برای همه کسانی که تمایل به دانستن مطالب مختلف علمی،پژوهشی،دینی،فرهنگی،اجتماعی،هنری،
تاریخی،سیاسی،طنزو...دارند طراحی گردید لطفاً ازنظرات خود مارا بهره مندنمایید. استفاده از مطالب این وب به شرط ذکر آدرس منبع و اهداء 14صلوات آزاد است.
karbala114.mihanblog.com - hajmahmod33@yahoo.com - 09111495934 - hajmahmod33@gmail.com مدیران وبلاگ : ابواب الحوائج(حضرت ابوالفضل العباس،حضرت علی اصغر،حضرت موسی بن جعفر،حضرت امام جواد)علیهم السلام اجمعین

جنایات وهابیت علیه اهل سنت6

سه شنبه, ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، ۰۲:۲۷ ب.ظ

جنایات وهابیان در کربلا و نجف و سایر بلاد عراق

در سالروز عید غدیر در هجدهم ذیحجه سال 1216 هجری قمری امیر سعود بن عبدالعزیز وهابی با سپاهی متشکل از بیست هزار مرد جنگی به شهر کربلا حمله‌ور شد. کربلا در این ایام در نهایت شهرت و عظمت بود و زائران ایرانی و ترک و عرب به آن روی می‌آوردند. «سعود» پس از محاصره شهر سرانجام وارد آن گردید و دست به کشتاربعضی از مدافعین و ساکنین و زنان و کودکان نمود به گونه ای که برخی عدد کشته‌شدگان را یکصد و پنجاه هزار تن نوشته‌اند و می‌گویند جوی خون در کربلا به راه افتاد و جالب این که اسم این کار را«جهاد فی سبیل الله» و مبارزه با نشر توحیدگذاشتند.

سپس وهابی‌ها حرم مطهر حسین بن علی علیه السلام را ویران نموده و ضریح مبارک آن حضرت را از جای کندند و... ضریح حبیب بن مظاهر را سوزاندند و تمام ذخائر و نفائس حرم حسینی را چپاول کرده و اسبانشان را در صحن حرم مطهر بستند و در حرم شریف قهوه دم کردند و آن چنان در حرم مطهر، فساد و ویرانی بار آوردند که به قول بزرگان، فاجعه کربلا و حادثه روز حره و کردارهای زشت بنی امیه و متوکل عباسی تکرار شد.

کربلا پس از این حادثه به وضعی درآمد که شعراء برای آن مرثیه می‌گفتند. وهابی‌ها در مدت متجاوز از دوازده سال، گاه و ناگاه به شهر کربلا و اطراف و همین طور به شهر نجف حمله می‌کردند و غارت و کشتار می‌نمودند.

- در نهم ماه صفر در سال 1221 شبانگاه قبل از صبح، وهابیان به نجف حمله کردند و اهالی نجف را غافلگیر نمودند حتی برخی از وهابیان از دیوارنجف بالا آمدند و نزدیک بود شهر نجف را متصرف شوند و حرم شریف امیرالمؤمنین علی علیه السلام را تخریب نمایند که از امیرالمؤمنین علی علیه السلام کرامات آشکار شد و معجزات روشن ظاهر گشت و سپاهیان وهابی بسیاری کشته شدند و ناامید برگشتند.

در جمادی الثانی سال 1222 وهابیان با بیست هزار جنگجو- بلکه بیشتر- شبانه به نجف حمله کردند ولی با مقاومت مردم روبرو شدند و به شهر حله حمله کردند و سپس به کربلا حمله نمودند و این شهر را در روز روشن محاصره کردند. اهالی کربلا پشت دروازه شهر مقاومت کردند کشته‌ها دادند و از دشمن نیز چندین نفر کشته شد و سرانجام وهابیان بازگشتند و در عراق فساد و تباهی راه انداختند.

در سالهای 1345 و 1346 نیز بارها وهابیان به نواحی مختلف عراق حمله برده و قتل و غارت می‌کردند و گوسفندان و احشامشان را می‌گرفتند و خودشان را هم کشتار می‌کردند. سرانجام کار به جایی کشید که عراقی‌ها به دولت انگلیس شکایت کرده و گفتند یا شما جلوی وهابی‌ها را بگیرید و یا ما خود شخصا از خویشتن دفاع کنیم که در پایان هواپیمای لشکر عراق وهابیان را عقب راند.

در روز عاشورای 1425 هجری قمری وهابیان با نام گروه القاعده با انفجارهای متعدد در کربلای معلی مابین صفوف عزاداران حسینی فاجعه کربلا را تکرار نمودند که باعث به شهادت رسیدن تعداد زیادی از عزاداران اعم از مرد و زن و بچه شد

در روز 25 رجب 1426 هجری قمری مصادف با شهادت امام موسی کاظم علیه السلام وهابیان با نام گروه القاعده با پخش غذاهای مسموم و ایجاد ترس و رعب و انفجارات متعدد در کاظمین مابین صفوف عزاداران امام موسی کاظم علیه السلام جنایت دیگری را مرتکب شدند که باعث به شهادت رسیدن حدود 1500 نفر اعم از مرد و زن و بچه شد.

پس از اشغال عراق توسط امریکا و متحدانش، وهابیان از این فرصت ایجاد شده توسط اربابانشان استفاده کردند و برای اقامه اعتقادات شومشان و ضربه زدن به اسلام و ایجاد تفرقه بین مسلمین بارها و بارها مردم مظلوم عراق اعم از شیعه و سنی، عرب و کرد، زن و مرد، بزرگ و کوچک، پیر و جوان را هدف اقدامات تروریستی خود قرار داده‌اند و آنها را به خاک و خون کشیده‌اند به حدی که قلم از ذکر آنها ناتوان و شرمسار است.[1]

در عملیات انتحاری هجدهم فروردین 1385 در مسجد تاریخی براثای بغداد، بیش از 69 نفر کشته و 130 نفر زخمی شد. در 23 خرداد 1386 تروریست‌های تکفیری با بمب گذاری‌ در حرمین عسکریین، گنبد و بارگاه حرمین در سامرا را ویران کردند و داغ دیگری بر دل شیعیان نهادند یک هفته پس از انفجار در سامرا، علمای وهابی از جمله شیخ عبدالرحمن براک، شیخ ممدوح العربی، دکتر ناصرالعمر، ابن جبرین، و نیز مفتی وهابی کویتی‌ها فتوای نابودی دیگر ضریح‌ها در عراق به ویژه ضریح سیدالشهدا(ع) را صادر کردند.[2]

کشتار حجاج یمن

در سال 1341 وهابیان با حجاج یمنی که خلع سلاح بودند و هیچگونه دفاعی به همراه نداشتند، رو به رو شدند. آنان ابتدا به حجاج امان دادند؛ ولی وقتی در بالای کوه قرار گرفتند و حجاج یمنی در پایین قرار داشتند، دهانه توپ‌ها را به سوی آنان گرفته و تنها دو نفر جان سالم به در بردند که جریان کشتار وحشیانه را به آگاهی مردم رساندند.[3]



[1] تاریخچه- نقدر و بررسی وهابی‌ها، ص17-salaf.blogfa.com-avini.com

[2] Salaf.blogfa.com

[3] همان

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۵/۲۸
محمدرضا محمودی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی