پیش از سال های ۱۹۷۰ که کفش های جدید وارد
ژاپن شود مردم این کشور از نوع خاصی کفش چوبی استفاده می کردند که به عنوان صندل
های پاشنه بلند در آن زمان شناخته می شد. این صندل ها از یک تکه چوب ساده تشکیل شده
بود که هر کدام آن ها نزدیک به ۱۴ سانتی متر ارتفاع داشتند. دلیل وجود این کفش ها
تنها به خاطر مد آن روزها نیست بلکه این کفش باعث می شد تا پاها کمتر کثیف شده و
نزدیک به سطح الوده خیابان ها نباشد. راه رفتن با این کفش ها البته بسیار سخت بود
زیرا این کفش ها سنگین و همچنین بدپا بودند. این کفش ها هنوز هم دربرخی از شهرهای
این کشور دیده می شود.