ازدواج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف6
یاد آورى یک نکته:
لازم به یاد آورى است که بحث اصلى ما ازدواج امام زمان(علیه السلام) است، که مطالب مذکور پیرامون همین عنوان است. ولى از مباحثى پیرامون فرزندان و ویژگىهاى همسر آن حضرت که لازمه ازدواج است خوددارى کردیم، و سعى بر این بود که به مقدار نیاز اکتفاء، و از زیاده گویى پرهیز نماییم.
نتیجه گیرى کلّى:
دلایل نظریّهى اوّل (قائلین به ازدواج آن حضرت) یا مخدوش است و رسا نیست و یا غالباً ناظر به زمان ظهور آن حضرت است، و از بیان ازدواج وى در زمان غیبت ساکت است.
و دلائل نظریّه دوّم (قائلین به ازدواج نکردن آن حضرت) که فلسفه ى غیبت یعنى ترس از کشته شدن بود با احتمالات و ذکر موارد دیگر فلسفه غیبت و این که آن موارد در طول یکدیگرند، نتوانست مدّعاى خود را به طور کامل ثابت کند. و دلیل نظریّه ى سوّم (قائلین به توقّف) که عدم اعتقادى بودن موضوع و عدم اطّلاع از مسائل شخص آن حضرت بود، با سیر تحقیقات علمی و اشتیاق شیعیان بر اطّلاع از این مسائل و پیدا کردن جوابى براى سؤالات و ابهامات ذهنى خود، سازگار نبود.
بنابراین، با توجّه به عمومات در استحباب ازدواج و مکروه بودن عزوبت و ترک آن در هر حالى و مانع نبودن فلسفه ى غیبت، میتوان نتیجه گرفت که وى ازدواج کرده است، و لازم نیست که این امر باعث افشاء سرّ آن حضرت شود، و با فلسفه ى غیبت منافات داشته باشد، بلکه همسر وى می تواند زنى پاکدامن و خودساخته همچون یاران خاصّ و یا ابدال آن حضرت باشد. و همچنین لازم نیست که این ازدواج، از نوع دائم آن باشد بلکه با ازدواج موقّت (غیر دائم) نیز میتواند به امر مستحب عمل کند، همانطور که لازم نیست حتماً عمر همسر وى مانند عمر خود آن حضرت طولانى باشد. و نیز لازمه ازدواج، داشتن فرزند هم نیست که سؤال شود فرزندانش در کجا زندگى میکنند؟ بلکه ممکن است ازدواج کرده باشد ولى داراى فرزند هم نباشد، و نداشتن فرزند نیز براى آن حضرت نقص نیست، چرا که وى میتواند صاحب فرزند شود ولى به دلیل انجام مأموریت الهى و حفظ خود از شناسایى دیگران، میتواند با اختیار خود صاحب فرزند نشود.
پس اگر چه دلیل محکم و قاطعى بر ازدواج آن حضرت در اختیار نداریم، ولى مانعى هم براى ازدواج نمی بینیم، لذا با شواهد و قرائن و عمومات ادلّه استحباب ازدواج می توانیم معقتد شویم، که آن حضرت ازدواج کرده است. واللّه اعلم.
کتابنامه :
1 . مجلسى، محمدباقر، بحار الأنوار،مؤسسه الوفاء، بیروت / 1404.
2 . نورى طبرسى، میرزا حسین، نجم الثاقب، انتشارات مسجد جمکران، چ دوم / 77.
3 . سعادتپرور، على، الشموس المضیئة، نشر احیاء کتاب، چ أوّل / 80، مترجم: سید محمدجواد وزیرى.
4 . حرّ عاملى، محمّد بن الحسن، وسایل الشیعه، مؤسسه آل البیت، قم / 1409.
5 . مکى عاملى، محمّد بن جمال، اللمعة الدمشقیة، 10 جلدى، دار العالم الاسلامی بیروت.
6 . نجفى، محمّد حسن، جواهر الکلام.
7 . طباطبایى یزدى، محمّدکاظم، عروة الوثقى.
8 . طباطبایى، محمّد حسین، شیعه در اسلام، انتشارات جامعه مدرسین، چ دوازدهم / 76.
9 . نعمانى، ابن أبی زینب، الغیبة، انتشارات صدوق.
10 . رضوانى، على اصغر، موعودشناسى، انتشارات مسجد جمکران، چ أوّل / 84.
11 . سیّد ابن طاووس، جمال الاسبوع، انتشارات رضى، قم.
12 . حرّ عاملى، محمّد بن الحسن، اثبات الهداة، 3 جلدى، مکتبة العلمیة قم.
13 . عاملى، جعفر مرتضى، دراسة فی علامات الظهور والجزیرة الخضراء، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی قم ترجمه محمّد سپهرى.
14 . تهرانى، آغابزرگ، الذریعة إلى تصانیف الشیعة، دار الاضواء، بیروت.
15 . قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ناشران قم، چ أوّل .
16 . باقى، محمدرضا، مجالس حضرت مهدى(علیه السلام)، نشر صدر، چ أوّل / 78.
17 . طوسى، محمّد بن حسن، الغیبة، انشتارات بصیرتى، چ دوم.
18 . صدوق، محمّد بن علیّ، کمال الدین، نشر اسلامی 2 جلدى.
19 . صدوق محمّد بن علیّ علل الشرایع، دار احیاء التراث العربى، چ دوم.
20 . صدر، سیّد محمّد، تاریخ الغیبة الکبرى، دار التعارف سوریه.
21 . عیاشى، محمّد بن مسعود، تفسر القرآن، نشر علمیه قم.
22 . کلینى، محمّد بن یعقوب، اصول کافی، دار التعارف، لبنان.
23 . افتخارزاده، سیّد حسن، گفتارهایى پیرامون امام زمان(علیه السلام)، نشر شفق، چ چهارم / 79.
24 . سیّد ابن طاووس، الامان، مؤسسه آل البیت(علیهم السلام)، قم / 1409 هـ.
25 . شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، انتشارات جامعه مدرسین، 4 جلدى، 1413 هـ.
26 . إبراهیم بن علیّ، کفعمی، المصباح، انتشارات رضى، قم / 1405 هـ.
موفق باشید ـ گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)
