جنایات وهابیت علیه اهل سنت7
کشتار مردم بی دفاع اردن
در سال 1343، جمعی از وهابیها ناگهان به اردن یورش بردند و مردم بی اطلاع« ام العمد» و همسایه آنان را مورد هجوم قرار دادند. آنان مردان و زنان بیگناه را کشتند و غارت کردند. اما طولی نکشید که با رانده شدن برخی و اسارت عدهای دیگر، عقب نشینی کردند که البته اسیران وهابی به فرمان انگلیس آزاد شدند. در سال 1346 وهابیان دوباره با سپاهی متشکل از سی هزار نفر به اردن حمله کردند و قتل و غارت و خونریزی شدیدی به راه انداختند.[1]
قطعاَتعدادزیادی ازاین کشته وزخمیهااهل تسنن بوده اندکه این به خوبی نشان میدهدکه وهابیت دشمن مشترک همه مسلمانان ودرواقع دشمن اسلام است.
در بیان جنایات این فرقه ضاله همین بس که کعبه، قبله مسلمین، را که باید توسط نمایندگان تمام دولتها و ملتهای اسلامی اداره شود، به ملک شخصی خودو آل سعود تبدیل کرده و حج را دستمایه اهداف شوم خویش نمودهاند؛ آنها کتابهایی را با نام علامه عسکری و آیت الله جعفر سبحانی ازعلمای معاصرشیعیان در مدینه و بقیع توزیع میکنند. در حالی که این بزرگواران صاحب این تألیفات نیستند! موسم حج را به تایم تبلیغاتی خود مبدل کردهاند و به نشر افکار انحرافی خویش میپردازند. کتب ضاله علمای خود را رایگان در میان حجاج توزیع میکنند؛ تا جایی که فقط در حج سال 1381، ده میلیون و 685 هزار جلد کتاب به بیست زبان زنده دنیا را در میان زائران خانه خدا توزیع کردند.[2]
بسیاری از متفکران اسلامی معتقدند که حرکت«وهابیت تندرو» با ویژگیهای اعتقادی، اخلاقی و عملی از جهاتی نوعی بازگشت به دوران جاهلیت عرب است؛ زیرا بسیاری از خصائص آن دوران را با خود داشته و دارد از جمله اینکه:
1- از بارزترین صفات عرب جاهلی، خشونت و قساوت بیحساب بود. از کشتن انسانها لذت میبردند و سالیان دراز خونریزی در میان آنها متوقف نمیشد.
در ذیل آیه 103 سوره آل عمران در تفاسیر مختلف آمده است که میان دو قبیله«اوس» و«خزرج» جنگهای خونینی رخ داد که 120 سال به طول انجامید.[3]
همچنین ابن اثیر در تاریخ خود بیش از شصت جنگ مهمّ زمان جاهلیت را نام میبرد که در آنها هزاران تن کشته شدند. اسلام با شعار«وَ مَا أرْسَلْنَاکَ إِلاَّرَحْمَةً لِّلْعَلَمِینَ» و مطرح کردن رحمانیت و رحیمیت خداوند هر روز در نمازها، به مبارزه با این خوی زشت پرداخت و بر آن غلبه کرد و رحمت و رأفت الهی محیط اسلام را فرا گرفت پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله که پیغمبر رحمت است، محبت در حق کودکان و افراد بیگناه و حتّی مراعات حیوانات و درختان را در جنگها سفارش میفرمود.
ولی وهابیت سلفی تندرو امروز، فتوا به اباحه جان و مال و ناموس همه کسانی که هم فکر آنها نیستند میدهد، و پیروان آنها هر روز خون بیگناهان، اعم از شیعه و سنی، زن و بچه و حتی کودک شیرخوار را میریزند، هر جا بتوانند آتشی میزنند، حتی اعمال وحشتناکی که در عصر جاهلیت هم معمول نبود را انجام میدهند. با رفتار آنان مصداق بارز«ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِکَ فَهِیِ کَالْحِجَارَةِ أوْ أشَدُّ قَسْوَةً» ظاهر شد تا آنجا که بیگانگان این شعار را سر دادهاندکه «اسلام یعنی خشونت و آدم کشی».
2. عرب جاهلی از شنیدن حرف حق ابا داشت لذا به هم سفارش میکردند که به هنگام تلاوت آیات قرآن از سوی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فریاد سر دهند، تا کسی سخن آن حضرت را نشنود.
قرآن میفرماید: «وَقَال الَّذِینَ کَفَرُوا لاَ تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِیهِ». وهابیان سلفی تندرو نیز امروز صدها هزار کتاب بر ضد مخالفان خود که مملو از دروغ و تهمت است منتشر میسازند و به زور به آنها میدهند، اما اجازه نمیدهند حتی یک جلد کتاب روشنگر در پاسخ آنها منتشر شود.
3. مشرکان عصر جاهلیت بعد از نزول آیات قرآن آنچه را که به نفعشان بود میپذیرفتند و آنچه به زیانشان بود نفی میکردند و از روش«نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِیَعْضٍ» استفاده میکردند سلفیهای امروز نیز نسبت به آیات قرآن آیاتی همچون«مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عُنْدَهُ إِلاَّبِإِذْنِهِ»را که با صراحت از شفاعت اولیاء الله سخن میگوید، به فراموشی میسپارند.
4. عرب جاهلی تازه مسلمانان را شکنجه میدادند و مجبور به تغییر عقیده میکردند.داستان شکنجههای یاسر و سمیّه که به شهادت آنان انجامید و شکنجههای بلال و دیگر مسلمانان توسط مشرکان مغرور قریش را همگان شنیدهاند.
وهابیت تکفیری نیز به اجبار و تهدید به قتل، مسلمین را وادار به تغییر عقیده و پذیرش آیین خود میکنند و اعمال غیر وهابی را صحیح نمیدانند وبارهادیده شده در مسجد مدینه مرتباً مخالفان را شلاق میزدند.
احمد زینی دحلان مفتی مکه مکرمه مینویسد: «اگر کسی به مذهب وهابیت در میآمد و قبلاً حج واجب انجام داده بود«محمد بن عبدالوهاب» به وی میگفت: باید دوباره حج انجام دهی، زیرا حج گذشته تو در حال«شرک» صورت گرفته است! و به کسی که میخواست وارد کیش وهابیت بشود، میگفت: پس از شهادتین باید گواهی دهی که در گذشته کافر بودهای و پدر و مادرت نیز در حال کفر از دنیا رفتهاند! و همچنین باید گواهی دهی که علمای گذشته نیز کافر مردهاند اگر گواهی نمیداد وی را میکشتند و هر کس را که از مذهب وهابیّت پیروی نمیکرد، مشرک دانسته و خون و مال او را مباح میدانست. آری، او بر این باور بود که طیّ قرون گذشته تمامی مسلمانان کافر بودهاند![4]
[1] همان
[2] Jahannews.com
[3] برگزیده تفسیر نمونه، ج1، ص314
[4] www.asnoor.ir به نقل از الدررالسنیّة، ج1، ص41؛ الفجر الصادق، تألیف جمیل صدقی الزهاوی، ص17