احادیث امام کاظم علیه السلام
احادیث امام کاظم علیه السلام (305 حدیث)
الإمام الکاظم علیه السلام :إنَّ لُقمانَ علیه السلام قالَ لاِبنِهِ : تَواضَع لِلحَقِّ تَکُن أعقَلَ النّاسِ ، وإنَّ الکَیِّسَ لَدَى الحَقِّ یَسیرٌ .
امام کاظم :لقمان به پسرش گفت: «در برابر حق، فروتن باش تا عاقل ترینِ مردم باشى . زیرک و با هوش ، در برابر حق ، آرام است» .
الإمام الکاظم علیه السلام :کانَ لُقمانُ علیه السلام یَقولُ لاِبنِهِ : ... یا بُنَیَّ ، خُذ مِنَ الدُّنیا بُلغَةً ، ولا تَدخُل فیها دُخولاً یَضُرُّ بِآخِرَتِکَ ، ولا تَرفُضها فَتَکونَ عِیالاً عَلَى النّاسِ .
امام کاظم علیه السلام :لقمان همواره به پسرش مى گفت: « . . . پسرم! از دنیا به اندازه کفایت (نیاز) برگیر و آن چنان در دنیا فرو نرو که به آخرتت زیان رسانَد، و چنان هم رهایش نکن که سربار مردم گردى».
الإمام الکاظم علیه السلام :إنَّ لُقمانَ قالَ لاِبنِهِ : ... یا بُنَیَّ ، إنَّ الدُّنیا بَحرٌ عَمیقٌ ، قَد غَرِقَ فیها عالَمٌ کَثیرٌ ، فَلتَکُن سَفینَتُکَ فیها تَقوَى اللّه ، وحَشوُهَا الإِیمانَ ، وشِراعُهَا التَوَکُّلَ ، وقَیِّمُهَا العَقلَ ، ودَلیلُهَا العِلمَ ، وسُکّانُهَا الصَّبرَ .
امام کاظم علیه السلام :لقمان به پسرش گفت: « . . . اى پسرم! دنیا دریاى عمیقى است که بسیارى در آن غرق شده اند ؛ پس باید کشتىِ [نجات] تو در آن ، پَروامندى از خداوند متعال باشد ، و پُل تو ایمان به خدا ، و بادبان کشتى ات توکّل ، و متولّى آن، خرد ، و راه نماى آن، دانش ، و مسافر آن ، شکیبایى» .
عنه علیه السلام :کانَ لُقمانُ علیه السلام یَقولُ لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، إنَّ الدُّنیا بَحرٌ وقَد غَرِقَ فیها جیلٌ کَثیرٌ ، فَلتَکُن سَفینَتُکَ فیها تَقوَى اللّه ِ تَعالى ، وَلیَکُن جِسرُکَ إیمانا بِاللّه ِ ، وَلیَکُن شِراعُهَا التَّوَکُّلَ ، لَعَلَّکَ ـ یا بُنَیَّ ـ تَنجو وما أظُنُّکَ ناجِیاً !
امام کاظم علیه السلام :لقمان همواره به پسرش مى گفت: «اى پسرم! دنیا دریایى است که گروه هاى بسیارى در آن ، غرق شده اند. پس باید کشتىِ تو در آن ، پَروامندى از خداى متعال باشد و پل تو ایمان به خدا، و بادبان کشتى ات توکّل ، تا شاید ـ اى پسرم! ـ نجات یابى ، هر چند من گمان ندارم که نجات یابى!» .
الإمام الکاظم علیه السلام :کانَ لُقمانُ
علیه السلام یَقولُ لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، إنَّ الدُّنیا بَحرٌ ، وقَد
غَرِقَ فیها جِیلٌ کَثیرٌ ، فَلتَکُن سَفینَتُکَ فیها تَقوَى اللّه ِ
تَعالى ، وَلیَکُن جِسرُکَ إیمانا بِاللّه ِ ، وَلیَکُن شِراعُهَا
التَّوَکُّلَ ، لَعَلَّکَ ـ یا بُنَیَّ ـ تَنجو وما أظُنُّکَ ناجِیا!
یا بُنَیَّ ، کَیفَ لا یَخافُ النّاسُ ما یوعَدونَ ، وهُم یَنتَقِصونَ فی
کُلِّ یَومٍ ، وکَیفَ لا یُعِدُّ لِما یوعَدُ مَن کان لَهُ أجَلٌ یَنفَدُ .
یا بُنَیَّ ، خُذ مِنَ الدُّنیا بُلغَةً ، ولا تَدخُل فیها دُخولاً
یَضُرُّ فیها بِآخِرَتِکَ ، ولا تَرفُضها فَتَکونَ عِیالاً عَلَى النّاسِ ،
وصُم صِیاما یَقطَعُ شَهوَتَکَ ، ولا تَصُم صِیاماً یَمنَعُکَ مِنَ
الصَّلاةِ ؛ فَإِنَّ الصَّلاةَ أعظَمُ عِندَ اللّه ِ مِنَ الصَّومِ .
امام کاظم علیه السلام :لقمان
پیوسته به پسرش مى گفت : «پسرم ! دنیا دریاست و در آن ، گروه هاى بسیارى
غرق شده اند . پس باید کشتىِ تو در آن ، پروا کردن از خداى تعالى ، و پُل
تو ایمان به خدا ، و بادبان کشتى ات توکّل باشد ، تا ـ پسرم! ـ شاید نجات
پیدا کنى ؛ هر چند من گمان ندارم که نجات یابنده باشى .
پسرم ! چگونه
مردم از آنچه وعده داده شده اند ، نمى ترسند ، در حالى که هر روز ، از
[عمر] آنان کاسته مى شود ؟! و چگونه کسى که اجلِ پایان پذیرى دارد ، براى
آنچه وعده داده شده ، مهیّا نمى گردد ؟!
پسرم ! از دنیا به اندازه
نیاز ، بر گیر و چنان در آن وارد نشو که به آخرتت زیان رسانَد ، و آن را
چنان رها نکن که سربارِ مردم شوى ، و چنان روزه بگیر که شهوتت را قطع کند و
روزه اى نگیر که از نماز ، بازت دارد ؛ چرا که نماز ، نزد خدا ، از روزه
بزرگ تر است» .
امام کاظم علیه السلام : ثَلاثَةٌ یَجلینَ البَصَرَ : النَّظَرُ إلَى الخُضرَةِ و النَّظرُ إلَى الماءِ الجاری و النَّظَرُ إلَى الوَجهِ الحَسَنِ ؛
امام کاظم علیه السلام :سه چیز دیده را روشنى مى بخشد : نگاه به سبزه ، نگاه به آب جارى و نگاه به صورت زیبا .
امام کاظم علیه السلام : ناشتا وارد حمّام نشوید . وارد حمّام نشوید مگر آن که چیزى خورده باشید .
امام کاظم علیه السلام : الحَمّامُ ـ یَومٌ و یَومٌ لا ـ یُکثِرُ اللَّحمَ و إدمانُهُ فی کُلِّ یَومٍ یُذیبُ شَحمَ الکُلیَتَینِ ؛
امام کاظم علیه السلام :یک روز در میان حمّام رفتن ، بر گوشت بدن مى افزاید ، و هر روز به حمّام رفتن چربى کلیه ها را آب مى کند [سبب لاغرى مى شود] .
امام کاظم علیه السلام :کسى که مشورت کند ، اگر کارش را درست انجام دهد ، مردم او را بستایند و اگر به خطا رود ، معذورش دارند .
امام کاظم علیه السلام : إنّی لأَعمَلُ فی بَعضِ ضِیاعی حَتّى أعرَقَ ـ و إنَّ لی مَن یَکفینی ـ
لِیَعَلَمَ اللّه ُ أنّی أطلُبُ الرِّزقَ الحَلالَ ؛
امام کاظم علیه السلام :من در برخى از زمین هاى کشاورزى ام کار مى کنم تا آن که عرق از بدنم سرازیر مى شود ، در حالى که هستند کسانى که به جاى من کار کنند و مرا از کار کردن بى نیاز کنند ، ولى من کار مى کنم تا خداوند ببیند که در جست و جوى روزى حلالم .