روز عاشورا

روز عاشورا

این چه حزنی است که عالم به تهیّج (1)آمد

کل خلقت ز مصیبت به تشنّج (2)آمد

روز عاشور حسین بن علی آن شه دین

حُرّ دانا و مؤدّب به تحرّج (3) آمد

شب عاشور حسین و صف دون در گیجی

دل هفتاد و دو اکبر به تبلّج (4) آمد

تن عدوان به تمجمج (5) شد و در وحشت و رعب

دل آن شاه منوّر به تفرّج (6) آمد

روح ماهش به شهادت شده نزدیک ولی

گونه ها سرخ تر و هم به تفنّج (7) آمد

کربلا از گنه آدمیان گشت پدید

آن زمانی که زن دین به تبرّج (8) آمد

بعد آن واقعه عالم که مصیبت زده بود

در غم و ماتم عظما به تدرّج (9) آمد

قلب ما از تو که غافل زعلی می باشی

به خدا خون شده و جان به تهبّج (10) آمد

شکر یزدان که مرا عاشق مهدی بنمود

شاهدم کن که دلم مست و تهیّج آمد

محمودی (شاهد) 02/11/1386

(1)=هیجان (2)=در هم کشیده شدن (3)=دوری کردن از گناه  (4)=شادمان شدن  (5)=لرزیدن (6)=گشادگی خاطر (7)=ناز و کرشمه کردن

(8)=آشکار کردن زینت در برابر بیگانه    (9)=آهسته پیش رفتن     (10)=ورم کردن