وقایع روز دوم محرم الحرام
وقایع روز دوم محرم الحرام ( روز دوم محرم - سال 61 هجرى قمرى )
ورود امام حسین علیه السلام به سرزمین کربلا.
امام
حسین علیه السلام پس از آن که با دعوت مردم کوفه و نامه هاى فراوان و پى
در پى آنان روبرو شد، تصمیم به هجرت از مکه به سوى کوفه گرفت .
با
این که برخى از آشنایان و بزرگان مدینه ، مانند محمد حنفیه ، عبدالله بن
عباس ، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عمر، آن حضرت را از سفر به کوفه بر
حذر کرده بودند و با دلایلى چند، تلاش کردند که وى را منصرف کنند، با این
حال امام حسین علیه السلام سفر به کوفه را براى خویش تکلیف فرض کرد و به
آن اقدام نمود.
امام حسین علیه السلام در ماه ذى حجه سال 60 قمرى به
قصد کوفه ، از مکه خارج گردید. قافله امام حسین علیه السلام پس از رسیدن
به سرزمین عراق ، در منزلگاه ((شراف )) با سپاه یکهزار نفرى حر بن یزید
ریاحى که از سوى عبیدالله بن زیاد براى تعقیب و یا نبرد امام حسین علیه
السلام ماءموریت یافته بود، مواجه گردید و از آن پس ، مسیر تاریخ به سوى
دیگر کشیده شد.
حر بن یزید که در پى نامه هاى روزانه عبیدالله ،
امام حسین علیه السلام را کنترل کرده و در مراقبت کامل خویش داشت ، بنا به
فرمان عبیدالله بن زیاد، آن حضرت را از مسیر اصلى به صحراى خشک و غیر آباد
کشانید. تا این که در روز پنج شنبه ، دوم ماه محرم سال 61 قمرى در سرزمین
کربلا، راه را بر امام حسین علیه السلام بست و از ادامه حرکت آن حضرت ،
ممانعت به عمل آورد. امام حسین علیه السلام همین که متوجه شد، آن سرزمین ،
کربلا است ، فرمود :اللهم انى اعوذبک من الکرب و البلاء
پس فرمود: این موضع کرب و بلاء و محل
محنت و عنا است ، فرود آئید که اینجا منزل و محل خیام ما است . این زمین
جاى ریختن خون ما است و در این مکان واقع خواهد شد قبرهاى ما. خبر داد مرا
جدم رسولخدا (ص ) باینها. پس در آنجا فرود آمدند. دستور داد آن جا خیمه گاه
و منزلگاه دایمى خویش قرار دهند. چون آن حضرت پیش از این از جدش محمد صلى
الله علیه و آله و سلم و پدرش امیرمؤمنان علیه السلام شنیده بود که محل
شهادتش در کربلا است .
وقایع روز دوم محرم الحرام, روز دوم محرم
در این روز امام علیهالسلام به اهل کوفه
نامهای نوشت و گروهی از بزرگان کوفه ـ که مورد اعتماد حضرت بودند ـ را از
حضور خود در کربلا آگاه کرد. حضرت نامه را به "قیس بن مسهّر" دادند تا عازم
کوفه شود. اما ستمگران پلید این سفیر جوانمرد امام علیهالسلام را دستگیر
کرده و به شهادت رساندند. زمانی که خبر شهادت قیس به امام علیهالسلام
رسید، حضرت گریست و اشک بر گونه مبارکش جاری شد و فرمود:
"اللّهُمَّ
اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدکَ مَنْزِلاً کَریما واجْمَعْ بَینَنا
وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَییءٍ
قَدیرٌ؛
خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاهِ
والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع کن، که تو بر
انجام هر کاری توانایی."
در این روز، سنه 605، به قول ابن اثیر
وفات کرد به حله شیخ زاهد عالم ورام بن ابى فراس صاحب تنبیه الخواطر و او
از بزرگان علماى امامیه و از احفاد مالک اشتر و جدامى سید ابن طاووس است .
قال
السید رحمه الله فى فلاح السائل کان جدى ورام بن ابى فراس قدس الله جل
جلاله روحه ممن یقتدى بفعله و قد اوصى ان یجعل فى فمه بعد وفاته فص عقیق
علیه اسماء ائمته صلوات الله علیهم .
منابع :
فیض الاعلام و وقایع الایام شیخ عباس قمی ، روزشمار تاریخ اسلام سید تقى واردى
مـن ز خــــــود هــیچ ندارم که بدان فــــخـــــر کنم.***هر چه دارم همه از آل محمد (صلی الله علیه و آله) دارم.
mortezamotahari.com
