مسائلی پیرامون ولادت کودک 3
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«در هنگامی که دیدند مادر اسحاق فرزند خود را شیر می‌دهد به او گفته شد که ای مادر اسحاق! فرزندت را از یک پستان شیر نده و از هر دو پستان شیر بده؛ که یکی به جای آب و دیگری به جای طعام است. هر کس به فرزندش کم تر از ۲۱ ماه شیر دهد, به او ظلم کرده است. »
در احادیث آمده است که: «کودک را برای شیر دادن به دایه گبر (کافر) ندهید اگر به دایه یهودی و مسیحی دادید, اجازه ندهید که کودک را به خانه‌اش ببرد؛ بلکه در نزد شما به او شیر دهد و نیز دایه را از خوردن شراب و گوشت خوک و سایر چیزهایی که در دین اسلام حرام است منع کنید؛ زیرا آنان این چیزها را در دین خود حلال می‌دانند.»
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:
«از شیر دادن زن احمق و زنی که چشمش معیوب است به کودک خود پرهیز کنید؛ زیرا شیر بر فرزند تأثیر خواهد داشت. »
حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«دایه‌ای برای شیر دادن کودک خویش انتخاب کنید که به صورت و سیرت نیکو باشد؛ زیرا بر کودک تأثیر خواهد داشت و کودک به دایه شباهت پیدا خواهد کرد. »
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«کودک را ۷ سال آزاد بگذارید تا بازی کند و بعد از آن, تا ۷ سال در تربیت او بکوشید و اگر نیک رفتار شد باز در رشد و اصلاح بیشتر او بکوشید و اگر از او نا امید شدی, خیری در او نیست.»
در حدیث دیگری آمده است که: «۷ سال کودک را آزاد بگذارید تا بازی کند و ۷ سال دیگر او را تربیت کنید و به او خواندن و نوشتن بیاموزید و ۷ سال دیگر حلال و حرام (احکام شرعی) را به او بیاموزید.»
حضرت علی(علیه‌السلام) می‌فرماید:
«کودک را ۷ سال باید نگه‌داری و تربیت جسمی کرد و ۷ سال به او آداب بیاموزید و ۷ سال دیگر باید به او خدمت کرد. فرزند تا ۲۳ سالگی رشد جسمی خواهد داشت و تا ۳۵ سالگی عقل او افزون خواهد شد و پس از آن تجربه او افزایش خواهد یافت.»
در روایتی آمده است که «هنگامی که پسران ۶ ساله شدند, نباید با یک دیگر در زیر یک لحاف بخوابند.»
همچنین در روایات آمده است که «فرزندان خویش را بر محبت علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) تربیت کنید و اگر آنان نپذیرفتند, نشان ناپاکی نطفه آنان خواهد بود.»
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«خیلی زود به فرزندان خویش احادیث ما را بیاموزید تا مخالفان آنان را, گمراه نکنند و هر که محبت ما اهل بیت را در دل داشته باشد مادر خویش را بسیار دعا کند؛ زیرا او به شوهرش خیانت نکرده است. »
شخصی خدمت امام صادق (علیه‌السلام) آمد و عرض کرد: بسیار غمگین و ناراحتم. امام از علت نگرانی‌اش سؤال کرد. او گفت: خداوند به من دختری داده است. حضرت فرمود: زمین او را بر‌می‌دارد و روزی‌اش بر خداست و زندگی او از عمر تو نمی‌کاهد و روزی تو را نمی‌خورد؛ سپس فرمود: او را چه نام گذاشته‌ای؟ گفت: فاطمه. حضرت فرمود: آه, آه و دست بر پیشانی خویش گذاشت و فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:
حق فرزند بر پدر اگر پسر باشد, این است که مادری نیک برای او انتخاب کرده باشد, نام نیکویی برای او انتخاب کند, به او قرآن بیاموزد, او را ختنه کند و شناگری به او بیاموزد واگر دختر باشد, همچنین مادر نیکویی برای او انتخاب کرده باشد, نام نیکویی بر او بگذارد, سوره نور را به او بیاموزد, او را در بالاخانه جای ندهد و او را زود به خانه شوهر بفرستد. سپس فرمود: چون دختر خویش را فاطمه نام نهادی, او را دشنام نده و نفرین مکن.
امام رضا (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«شوخی و کج خُلقی کودک در کودکی نشانه آن است که این کودک در بزرگی دانا و بردبار خواهد شد. »
حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:
هر کس فرزند خویش را ببوسد خدا حسنه‌ای برای او می‌نویسد و هر که فرزند خود را شاد کند, خدا در روز قیامت او را شاد خواهد کرد و هر کس به فرزند خود قرآن بیاموزد؛ در روز قیامت دو حله بر پدر و مادرش بپوشنانند که از نور آن دو حله, روی اهل بهشت روشن خواهد شد.
شخصی خدمت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: من هرگز فرزند خود را نبوسیده‌ام. چون آن شخص رفت, حضرت فرمود:این مرد در نزد من از اهل جهنم است.
در روایت دیگری آمده است که«حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) شخصی را مشاهده کرد که دارای دو پسر بود و فقط یکی از آنان را می‌بوسید و محبت می‌کرد. حضرت فرمود: چرا به هر دو یک سان محبت نکردی و آنان را مورد لطف قرار ندادی؟ سپس فرمود: بهتر است که میان فرزندان خود تفاوتی نگذاری مگر آن که یکی از آنان عالم‌تر و صالح‌تر باشد و به این علت بین آنان تفاوت بگذاری.»
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
«وقتی پسر ۳ ساله شد به او بگویید که ۷ مرتبه «لا اله الا الله»بگوید و چون ۳ سال و ۷ ماه و ۲۰ روز از عمرش گذشت به او بگویید که ۷ مرتبه «محمد رسول ا لله» و چون ۴ ساله شد به او بگویید که ۷ مرتبه «صلی الله علی محمد و آله» بگوید و چون ۵ ساله شد, او را وادار کنید تا خدا را سجده کند و چون ۶ ساله شد, نماز را به او یاد دهید و او را به نماز وادار کنید و چون ۷ ساله شد, وضو را به او بیاموزید و او را امر کنید تا نماز را با وضو بخواند و چون ۹ ساله شد, نماز و وضو را به خوبی به او بیاموزید و برای ترک وضو و نماز او را تنبیه کنید. پس چون او نماز و وضو را آموخت و به آن عمل کرد, خدا پدر و مادرش را می‌آمرزد. »
آلودگی دست و روی کودکان را پیش از خواب باید بشویید؛ زیرا شیطان آنان را می‌بوید و کودک در خواب می‌ترسد و ملائکه و نویسندگان اعمال نیز اذیت می‌شوند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:
«هر کس که به بازار می‌رود, باید هدیه‌ای بخرد و برای اهل خانه و عیال خود هدیه ببرد؛ زیرا این عمل مانند آن است که به جمعی از فقرا صدقه داده باشد و در هدیه دادن به اهل خانه, باید ابتدا به دختران و بعد به پسران, زیرا هر کس دخترش را خوشحال کند, مثل آن است که بنده‌ای را از فرزندان اسماعیل آزاد کرده باشد و کسی که پسرش را خوشحال کند, مثل کسی است که از ترس خدا گریه کند و خدا چنین کسی را داخل بهشت می‌کند.
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید:
به کودکان خود قاووت بخورانید که گوشت بدن آنان را می‌رویاند و استخوان را محکم می‌کند.
و در حدیث دیگری آمده است که «به فرزندان خود انار بخورانید, زیرا آنان زودتر به حد جوانی و قدرت می‌رسند.»
و در روایت دیگری آمده است که دختری که ۶ ساله شد,مادرش نباید او را برهنه پهلوی خود بخواباند؛ زیرا این عمل به منزله زنا می‌باشد و نیز دختری که ۶ ساله شد, نباید مردان نامحرم او را ببوسند و نیز پسر ۷ ساله نباید با زنان نامحرم روبوسی کند.»
