با اجازه ی بابا ،بله

با اجازه بابا ، بله بله

سفره ی عقدش پهن بود

اما خبری از پدر نبود

 

نشسته بود و نگاه می کرد به در

هی می گفت اقای عاقد کمی درنگ شاید پدرم برسد از راه

 

عاقد دوباره گفت : وکیلم ؟ ... پدر نبود
ای کاش در جهان ره و رسم سفر نبود

گفتند : رفته گل ... نه گلی گم ... دلش گرفت
یعنی که از اجازه بابا خبر نبود

هجده بهار منتظرش بود و برنگشت
آن فصل های سرد که بی درد سر نبود

ای کاش نامه ای ، خبری ، عطر چفیه ای
رویای دخترانه او بیشتر نبود

عکس پدر ، مقابل آیینه ، شمعدان
آن روز دور سفره به جز چشم تر نبود

عاقد دوباره گفت: وکیلم ؟ ... دلش شکست
یعنی به قاب عکس امیدی دگر نبود

او گفت: با اجازه بابا ، بله بله
مردی که غیر خاطره ای مختصر نبود

برای شادی روح شهدا صلوات

اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم

 والرزقنا توفیق الشهادت فی سبیلک