وقتی صحبت از امید و آرزو می شود همه از آن به نیکی یاد می کنند و با این جمله که «انسان به آرزو زنده است» مهر تاییدی بر نیک نامی آرزو می زنند. در مقابل این باور، برخی گزارهای دینی وجود دارند که از آرزو به نیک نامی یاد نکرده و در مواردی به نکوهش آن پرداخته اند. قرآن و نهج البلاغه از منابعی هستند که این گزاره ها در آن به چشم می خورد.
قرآن کریم درباره کسانی که در لجاجت و مخالفت با آیات روشن الهى اصرار مىورزند به پیامبر خدا می فرماید:
ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُون[1] ؛ اینها را به حال خود واگذار تا بخورند و از لذتهاى این زندگى ناپایدار بهره گیرند و آرزوها آنها را از این واقعیت بزرگ غافل سازد ولى بزودى خواهند فهمید.
داشتن همسر و فرزند در مورد امام زمان گر چه محتمل است، اما در روایات نمى توان به دلیل قانع کننده اى در این باب برخورد کرد. شاید بتوان گفت: همان طورکه تقدیر الهى بر این تعلق گرفته که وجود نازنین آن حضرت در پس پرده غیبت باشد، بر این هم تعلق گرفته که به جهت مصالحى این مسئله در پرده ی ابهام باشد.
پاسخ تفصیلی:
زندگانى شخصى حضرت مهدى (عج) از جمله مسائلى است که نمى توان در آن به سادگى به علم و یقین رسید، ولى مى توان با بررسى روایات، احتمالى را به واقع نزدیک تر دانست. در این موضوع که آیا امام زمان (عج) زن و فرزند دارد، سه احتمال وجود دارد:
الف- امام (عج) اساساً ازدواج نکرده است.
ب- ازدواج کرده است اما فرزند ندارد.
ج- آن جناب ازدواج کرده و فرزند هم دارد.